Een carrière in de wetenschap is behoorlijk ongezond. Academici brengen het grootste deel van hun tijd zittend door. Achter hun computer, om e-mails te typen of te worstelen met de administratie. In het lab, om te meten en pipetteren. Aan hun bureau, om tentamens na te kijken. En als ze tijd over hebben, moeten er artikelen en onderzoeksaanvragen geschreven worden. Oók zittend.
Zitten is ongezond. Het zorgt voor een hoger risico op hart- en vaatziekten en diabetes type 2. Vooral lange tijd achter elkaar zitten, daar ga je eerder dood van. Mensen die tussen de 8 en 11 uur per dag zitten hebben een hogere kans om eerder te overlijden. Een 11-urige werkdag, die zitten de meeste wetenschappers met gemak uit. Zitten heeft iets negatiefs, ook in ons alledaagse taalgebruik. Denk maar aan uitdrukkingen als vastzitten, ergens mee zitten of iemand laten zitten. Allemaal omgewenste zaken.
Toch zijn er wetenschappers die zelfs in hun vrije tijd expres gaan zitten. En weigeren om op te staan. Ik bewonder ze erom. Al worden ze geduwd om op te staan, ze blijven gewoon zitten. Alsof ze zijn vastgelijmd aan hun plek. Zelfs met een waterkanon zijn ze niet van hun plek te krijgen. Omdat ze ergens voor stáán. Namelijk voor een wetenschappelijk onderbouwd klimaatbeleid, waarin geen plek is voor fossiele subsidies. Voor systeemverandering om de ecologische en humanitaire crisis veroorzaakt door klimaatverandering te stoppen.
Activisme is voor velen een behoorlijke stap uit hun comfortzone. We zijn het niet gewend, wetenschappers die hun lijf in de strijd werpen om de politiek te laten luisteren. Toch is het hard nodig, want de politiek treuzelt en vertraagt omdat de conclusies van het VN klimaatpanel IPCC hen niet aanstaan. Daarom sluiten steeds meer wetenschappers zich aan bij Scientist Rebellion. Naast onderzoek en onderwijs realiseren zij een derde academische verantwoordelijkheid: maatschappelijke impact.
Ja, zitten is ongezond. Maar als we nu niks doen om klimaatverandering te stoppen, laten we de volgende generatie ermee zitten. En dat is niet alleen ongezond, maar ook desastreus voor de toekomst van de aarde en van onszelf.