“Ben je gek?” Die vraag krijg ik vaak te horen wanneer ik mensen vertel dat ik psychologie en rechten studeer en ook nog eens in de USR zit. Nou ja, misschien ben ik een beetje gek, maar zijn we dat niet allemaal?
Mijn standaard antwoord luidt dan: “Ik houd mezelf graag bezig.” Dat is in feite een terugkerend thema in mijn leven: altijd bezig zijn met verschillende dingen, omdat ik gewoon niet kan kiezen. Op de middelbare school koos ik de meest willekeurige combinatie van vakken, simpelweg omdat ik ze allemaal interessant vond en geen beslissing kon nemen. Ik wilde alle opties openhouden voor mijn toekomst.
Nu is dat weer het geval. Ik ben bijna klaar met mijn bachelor psychologie, maar ik heb nog totaal geen idee welke master ik wil doen.
Ik ben altijd nieuwsgierig geweest naar alles. Als ik me weer eens ingeschreven had voor willekeurige vakken, vroeg mijn moeder steevast: “Maar waarom doe je dat?” “Nou, simpelweg omdat die vakken me interessant lijken”, antwoordde ik dan.
Diezelfde nieuwsgierigheid leidde ertoe dat ik een dubbele bachelor ging doen, want waarom niet? In een ideale wereld zou ik altijd blijven studeren. Van natuurkunde en filosofie tot grafisch en interieurontwerp; ik wil alles leren.
Als moslima is onderwijs bijzonder belangrijk voor mij. De Koran benadrukt dit ook: het allereerste geopenbaarde woord was iqra, dat betekent lees. Dit onderstreept het belang van kennis in de islam.
Mijn nieuwsgierigheid beperkt zich niet tot het academische terrein, maar richt zich ook op mijn directe omgeving. Op de middelbare school was ik actief betrokken bij medezeggenschap, waarbij ik ervoor zorgde dat mijn medestudenten een stem kregen en ik nuttige projecten kon realiseren, zoals het verstrekken van gratis menstruatieproducten, iets waarover ik nog steeds gepassioneerd ben.
Toen ik ging studeren aan de universiteit wilde ik uiteraard ook iets waardevols doen voor mijn medestudenten. En dus stelde ik me beschikbaar voor de verkiezingen van de universitaire studentenraad. Dat voelde als een logische stap voor mij.
Betrokken zijn bij het studentenbeleid vind ik enorm waardevol. Ja, het kan soms stressvol zijn, maar het is het waard. Je ontmoet zoveel nieuwe mensen, maakt vrienden voor het leven, en – het allerbelangrijkste – door hard te werken verbeter je het studentenleven aan de VU.