Toen jij werd ontslagen door Apple kon je geen advocaat vinden die je wilde verdedigen. Waarom niet? “Niemand ziet het zitten om het op te nemen tegen zo’n megabedrijf. Dat heeft zoveel meer geld om de beste juristen in te huren. De meeste advocaten zien daar geen brood in. Ze zijn bovendien bang voor hun reputatie. Uiteindelijk vond ik een advocaat die me goed heeft geholpen, maar ik heb maanden gezocht.”
Janneke Parrish 32
Parrish heeft een Nederlandse moeder en een Amerikaanse vader.
2022-heden bachelor Law in Society VU
2021-heden begint #AppleToo, een platform dat zich inzet voor eerlijke behandeling van Apple-medewerkers
2015-2021 Verschillende functies voor Apple in Austin (Texas), eerst als freelancer, later in dienst
2010-2014 Studeerde in de VS filosofie en religiewetenschappen en deed in Groot-Brittannië de master Human Rights and International Politics
En toen dacht je: laat ik dan maar jurist worden, zodat ik het zelf kan doen. “Bedrijven als Apple, Meta en Google zijn de grootste bedrijven ter wereld. Er is wetgeving nodig om de manier waarop deze bedrijven werken in goede banen te leiden. Ik heb zes jaar bij Apple gewerkt, ik begon daar als vertaler en kreeg al gauw leiding over een team. Zo leerde ik de tech-industrie van binnenuit kennen. Ik heb een heleboel problemen gezien waarvoor nog geen goede wetgeving is. Deels gaat het om technisch complexe onderwerpen, zoals AI, en de gevolgen daarvan voor de samenleving. Maar het gaat ook om hoe je wetten maakt voor bedrijven die internationaal opereren en dus niet onder de wetten van één land te vangen zijn.
De VU heeft de master Tech Law, die wil ik heel graag doen. Maar ik had geen juridische achtergrond, daarom doe ik nu eerst de bachelor Law in Society.”
Hoe is het om weer met achttienjarigen in de collegebanken te zitten? “Bijzonder. Natuurlijk heb ik meer levenservaring, maar ik ben positief verrast door het idealisme van mijn medestudenten. Hun motivatie is vaak dat ze de wereld beter willen maken. Dat stemt me optimistisch.”
Hoe zou je de werkcultuur bij Apple omschrijven? “Die is behoorlijk verziekt: conflicten, pesten, discriminatie en seksueel wangedrag. Op mijn afdeling werd geregeld geschreeuwd tegen collega’s. Toen we tijdens de coronapandemie thuis moesten werken was dat voor velen van ons een grote opluchting. Apple sommeerde in het voorjaar van 2021 haar werknemers om weer naar kantoor te komen, destijds heb ik samen met enkele anderen een brief opgesteld met redenen waarom het voor ons beter was om vanuit huis te werken. Tegen mij werd altijd gedaan alsof ons team de uitzondering was, maar toen ik ervaringen begon te delen, kreeg ik veel reacties van collega’s die vergelijkbare dingen hadden meegemaakt in andere teams. Apple heeft een doofpotcultuur. Ik heb die brief naar het management gestuurd en er niks meer over gehoord.”
Boek voor tech-workers
Om andere medewerkers van tech-bedrijven te helpen voor hun rechten op te komen, schreef Parrish The Tech Worker’s Guide to Unions. Het boek is verkrijgbaar via www.jannekeparish.com.
Was je de enige die tegen deze cultuur in verweer kwam? “Nee. In de tijd dat ik die brief opstelde, waren er anderen bezig met onderwerpen als discriminatie. Zij hadden ontdekt dat er tussen mannen en vrouwen een loonverschil van 12 procent bestond. Medewerkers hielden zich ook bezig met seksuele intimidatie. We hebben al die onderwerpen bij elkaar gelegd en zijn #AppleToo begonnen.
“Ik was wel een van de weinigen die zich publiek durfden uit te spreken. In september 2021 ben ik geïnterviewd door The New York Times en Vox. Naar aanleiding daarvan startte Apple een onderzoek naar mij. In oktober ben ik ontslagen omdat ik niet zou hebben meegewerkt aan dat onderzoek.”
Jij hebt toen een zaak tegen Apple aangespannen die nog steeds loopt. Waarom duurt dat zo lang? “De National Labor Relations Board die de zaak behandelt, heeft te weinig personeel. Bovendien kan de zaak grote gevolgen hebben voor werknemersrechten in de hele VS, dat vergt een gedegen voorbereiding.
“Ik denk dat ik een goede kans maak, het delen van vervelende ervaringen op de werkvloer zou niet strafbaar moeten zijn. Het heeft niks te maken met bedrijfsgeheimen.”