“Ik heb haar al zes keer proberen te versieren”, zo motiveert Vrije Schrijver Ernest van der Kwast zijn keuze voor Esther Gerritsen, een van de vier auteurs die hij met studenten bezoekt.
Maar nu serieuzer – bij Gerritsen thuis, vlakbij Artis – zit hij met studenten in een kring met zijn rug tegen de verwarming en zegt: “Ik hou van je schrijfstijl, kaal en nuchter; je hebt een bepaalde humor, een diverse geest, je bent een oeuvrebouwer. En ik vind je heel leuk. Op het Boekenbal kijk ik bij sommige auteurs meteen naar de grond, in de hoop dat ze zo snel mogelijk passeren en mij niet zien. Maar naar jou kijk ik altijd uit.”
‘Schaamte over wat verloren is’
Na deze bekentenis is het tijd voor de missie van deze middag: het bespreken van de roman Roxy uit 2014. In het college dat hieraan voorafging heeft student Lotte Meijer er al een referaat over gehouden. Zij opent met de vraag: wat was de aanleiding voor Roxy? Gerritsen: “Schaamte over wat verloren is door bijvoorbeeld een echtscheiding of de dood. Dat soort thema’s, ook uit mijn eigen leven, is de kapstok waaraan ik mijn verhaal ophang.” Waar schaamt Roxy zich dan voor, wil een studente weten. Gerritsen: “Zij schaamt zich dood dat haar huwelijk ten einde is en zij denkt dat wraak nemen de enige manier is om zich te weer te stellen. Roxy is iemand die geen troost wil, maar een vijand.”
Lees meer over dit schrijvershuisbezoek in de nieuwe Advalvas.