Midden op de binnenplaats van de VU-campus staat een studentenkamer. Althans, een impressie daarvan, onder een open tent: afgeragde Ikea-kast, een onopgemaakt bed, en een bureau met een laptop.
Aan die laptop zit een studente vragen te beantwoorden op de site checkjekamer.nl, van landelijke studentenvakbond LSVB. Ze vult in hoe groot haar kamer is, of ze zelfstandig woont, hoe het is gesteld met de brandveiligheid van het pand.
“Hoeveel betaal je aan huur? 550 euro?” zegt Olav Scholten, voorzitter van de VU-studentenvakbond SRVU. “Dat is echt veel te veel, zeker als je badkamer en keuken moet delen.”
Driehonderd euro komt volgens Scholten meer in de buurt van wat redelijk is. En dan moet er ook nog gekeken naar de brandveiligheid van het huis. Zijn er bordjes die aangeven waar de nooduitgang is? Is er een centrale brandmelder? “Vorige week brak er in Delft nog brand uit in het huis van een studentendispuut”, waarschuwt Scholte. “Toen kon ook niemand de nooduitgang vinden. Gelukkig konden de bewoners ontsnappen via een ingetrapt raam, anders had het rampzalig kunnen aflopen.”
De meeste studenten gaan niet zelf bij hun huisbaas aan de bel trekken als hun huurprijs te hoog is. Maar bij LSVB zit een speciaal team klaar om dat voor hem of haar te doen, vertelt Scholten.
“Ik was toch al aan het kijken naar een andere kamer”, vertelt de studente. “Maar je kunt je teveel betaalde huur ook met terugwerkende kracht terugkrijgen”, zegt Scholten. “Ook dat doet de LSVB voor je.”
Het loopt niet storm bij de kraam van LSVB, en als om half twee de colleges weer beginnen, stroomt het binnenplein in één keer leeg, alsof de schoolbel is gegaan. “De studenten hoeven niet allemaal hier hun kamer te komen checken”, aldus Scholten. “Als ze maar weten dat ze het thuis kunnen doen.”