Een internationaal gezelschap van deskundigen komt op donderdag 1 februari bijeen aan de VU om te spreken over superdiversiteit.
Onder anderen de Amerikaanse socioloog Steven Vertovec, rectoren Ulrich Radtke (Universiteit Duisburg-Essen), Herman van Goethem (Universiteit Antwerpen) en Gene Block (UCLA, VS) en vice-CvB-voorzitter Francis Petersen (University of the Free State, Zuid-Afrika) spreken dan over superdiversiteit en welke rol het hoger onderwijs daarin kan spelen. Diversiteitscoördinator van de VU Wim Haan hoopt dat de bijeenkomst een breed publiek trekt.
Er begint zich in brede kring al duidelijk merkbaar een zeker ongeduld af te te tekenen met het begrip ‘diversiteit’ en nu kom jij met de overtreffende trap daarvan, superdiversiteit.
“Die irritatie heeft vaak te maken met het feit dat er allerlei clichés te berde worden gebracht als het over diversiteit gaat, waardoor het gesprek erover vastloopt. Voor mij is diversiteit een veelheid aan opvattingen en perspectieven, waaraan culturele diversiteit en genderdiversiteit en dergelijke instrumenteel zijn. Diversiteit is belangrijk. Uit een studie in het blad Nature blijkt dat wetenschappelijke publicaties van een divers team van onderzoekers een hogere ranking krijgen dan publicaties van een homogeen team, dat komt door die veelheid aan perspectieven.”
Van mensen met verschillende culturele achtergronden.
“Ja, het één volgt uit het ander, maar die twee soorten diversiteit zijn niet identiek. Diversiteit in culturele achtergronden is niet een doel op zichzelf.”
Wat is nou het verschil tussen diversiteit en superdiversiteit?
“Diversiteit is als er naast een dominante meerderheidscultuur verschillende andere minderheidsculturen bestaan. Superdiversiteit is als die dominante meerderheid één van de minderheidsculturen wordt, zoals je nu ook in Nederlandse steden als Rotterdam en Amsterdam ziet. Hoogleraar Maurice Crul heeft daar zijn oratie over gehouden. Als je als universiteit een afspiegeling van de samenleving wilt zijn, moet je dus zorgen dat die diversiteit ook op de campus terugziet. De Universiteit Leiden is daar nu mee bezig. Aan de VU is dat niet aan de orde.”
Hoezo niet?
“We zijn één van de meest diverse universiteiten van Nederland.
Qua studentenpopulatie, ja. De staf is nog hartstikke wit.
“Dat is één van onze aandachtsprioriteiten nu, dat we de organisatie ook diverser krijgen.”
Aan de VU begon diversiteitsbeleid ooit met het organiseren van iftars en zo.
“De laatste jaren focussen we ons op de aansluiting op de arbeidsmarkt, want voor studenten met een niet-westerse afkomst is het vijf keer moeilijker een baan te krijgen. We werken bijvoorbeeld samen met de rechtenfaculteit en met advocatenkantoren om studenten voor te lichten over wat er van ze verwacht wordt op de arbeidsmarkt, maar andersom ook die kantoren over wat studenten verwachten.”
“Verder zijn we bezig met de organisatie van een bridging-evenement in het Concertgebouw, in juni. Dat wordt georganiseerd door alle studentenverenigingen, het Concertgebouw en het netwerk Young Global People. Het wordt een breed opgezet programma met masterclasses en trainingen om mensen met verschillende achtergronden bij elkaar te krijgen.”
Op donderdag en vrijdag 1 en 2 februari vindt het jaarlijks onderzoekscolloquium plaats van de samenwerking tussen VU, UCLA en een aantal Zuid-Afrikaanse universiteiten. Dit jaar is het weer de VU die als gastvrouw mag optreden. Op donderdag 1 februari is de bijeenkomst over superdiversiteit. Meer informatie vindt u hier.