“Ik weet dat ik biseksueel ben sinds het eind van mijn middelbare school, maar pas in mijn studententijd ben ik daar iets mee gaan doen”, vertelt Melanie Rietveld (22, masterstudent philosophy, bioethics & health aan de VU en biomedical sciences aan de UvA). Rietveld heeft zich bij haar studie nooit gediscrimineerd gevoeld.
Ook in de bachelor biomedical sciences was het volkomen geaccepteerd. Er waren mensen die zich als non-binair, trans of homo identificeerden. “Van mijn vriendengroep van tien mensen was dat ongeveer tweederde. Het was totaal geen issue.”
Vandaag is het Coming Out Day. Rietveld is een van de nieuwe ambassadeurs van VU Pride. Ze is aanspreekpunt voor studenten die op haar faculteit, Geesteswetenschappen, tegen dingen aanlopen omdat ze niet-hetero zijn.
Opgerolde broekspijpen
Rietveld heeft geen vaste relatie en date zowel met mannen als met vrouwen. Soms gaat ze naar queer-uitgaansgelegenheden zoals de Pamela of bar Buka. “Daar kun je zijn wie je bent en iedereen heeft respect voor elkaar.” Hoe je iemand die biseksueel is herkent? “Aan de opgerolde broekspijpen”, lacht Rietveld, “maar zelf doe ik dat niet zo vaak, omdat ik het bij mij niet zo leuk vind staan.”
>Het regenboognetwerk voor studenten heeft vier ambassadeurs aangesteld en is te bereiken via vuprideambassadors@gmail.com. >De ambassadeurs zijn onderdeel van VU Pride, een netwerk van medewerkers en studenten die niet heteroseksueel zijn. Mail: pride@vu.nl.
>Vanavond om 20 uur is er weer een editie van VU Pride talks! Thema: Coming Out Day.
Er zijn nog meer kenmerken: een blouse met knoopjes die in een broek met hoge taille gestoken is, schoenen van het merk Vans, veel ringen. Rietveld kleedt zich meestal stoer, maar wel met veel sieraden.
Gewend om “die” te zeggen
Haar ouders hebben er nooit een probleem mee gehad dat ze biseksueel is. Ze doen nu ook hun best om een vriend van haar die zich als non-binair identificeert op de juiste manier aan te spreken: met die, hen en hun. Rietveld: “Dat moet je oefenen, zodat het in je systeem komt. Ik ben er inmiddels aan gewend om die te zeggen, maar dat heeft ook even geduurd. En nu zijn mijn ouders dat aan het oefenen.”
Zijn lhbtqia+-ambassadeurs eigenlijk nog wel nodig als alles zo goed gaat? Rietveld: “Vorige week stond ik met VU Pride op het campusplein en toen werd ik ook aangesproken door verschillende studenten die thuis niet uit de kast kunnen komen. Er is echt nog genoeg te doen op het gebied van inclusiviteit.”
Enquête
Rietveld gaat op haar faculteit, Geesteswetenschappen, een enquête houden. “Zodat we echt weten wat er speelt en waar dingen kunnen verbeteren”, vertelt ze. Daarnaast zou ze het goed vinden als de handleiding voor docenten wat meer bekendheid zou krijgen. “Daarin staat bijvoorbeeld hoe je omgaat met verschillende voornaamwoorden voor mensen die zich niet man of vrouw voelen.”
“Ik kan alleen over mijn eigen studie praten en daar is de sensitiviteit op dit vlak goed”, vertelt Rietveld. “Medische ethiek gaat natuurlijk soms ook over kwesties die onze gemeenschap raken: wel of geen ivf-vergoeding voor lesbische stellen, hoe je omgaat met transgender mensen in de zorg. Ik kan me voorstellen dat het anders is als je nog nooit over dat soort dingen hebt hoeven nadenken, maar dat willen we dus graag in kaart brengen.”
Dit interview is onderdeel van een serie interviews met de VU Pride-ambassadeurs. Lees hier en hier de andere twee.