Je was de afgelopen maanden Ambassadeur van Amsterdam. Wat heb je in die tijd gedaan?
“We hebben een Youtube-programma gemaakt, Young Power, waarin we met politici in gesprek gaan over dingen die voor jongeren belangrijk zijn, zoals flexwerken en het gebrek aan huisvesting. Ik heb hiervoor veel met politici gemaild en vond het leuk om te merken dat ze graag bereid zijn om met jongeren in gesprek te gaan. Ambtenaren ook. Eigenlijk zijn ze heel bereikbaar en staan ze open voor input. Dat was een belangrijke ontdekking voor mij en ik denk dat veel jongeren dat ook niet weten. Op school leer je niks over hoe je kunt meedenken, dat is eigenlijk jammer.”
Is het project nu afgelopen of gaan jullie verder nog iets doen?
“Met mijn groepje hebben we het idee om een workshop te geven op middelbare scholen om scholieren te betrekken bij de gemeentepolitiek en ze te laten zien dat het wel uitmaakt als ze gaan stemmen. Scholieren weten vaak helemaal niet wat de gemeente allemaal doet en kan doen voor hen.”
Ambassadeurs van Amsterdam is een netwerk van actieve jongeren uit de verschillende stadsdelen van Amsterdam, jonge leiders noemt de gemeente ze. Ze krijgen trainingen en ondersteuning bij projecten die ze opzetten voor jongeren in de stad. Zie: ambassadeursvanamsterdam.nl
“Die workshop willen we graag gaan geven, maar zover zijn we nog niet. We moeten de inhoud nog uitwerken en contact leggen met de scholen. We doen dit allemaal naast onze studie, wat betekent dat mensen het soms druk hebben met tentamens. Maar het zou wel heel tof zijn als het ons lukt.”
Waarom vind je het belangrijk om jongeren bij de politiek te betrekken?
“Er is zoveel meer mogelijk dan jongeren denken of weten. Er bestaan al organisaties die jongeren kunnen helpen met problemen, maar die weten de jongeren vaak slecht te bereiken. Dat moet verbeteren. Ik hoop dat Ambassadeurs van Amsterdam daar een rol in kan spelen.”
Van welke organisatie of voorziening had je zelf als jongere graag geweten dat die bestond?
“Ik heb op twee middelbare scholen gezeten. De tweede, het Amsterdams Lyceum, was nogal een witte school en ik voelde me erg anders dan de rest: ik droeg andere kleding en had weinig aansluiting in de klas. Ik was het zwarte schaap met wie niemand in een groepje wilde bij gym bijvoorbeeld. Iedereen zat op een sport, ik niet, dus ik was natuurlijk slechter daarin. Ik had ook wel op een sport gewild, maar ik wist niet eens dat die optie er was. Als kind van ouders met een laag inkomen accepteer je gewoon dat dat niet mogelijk is, net als bijles bijvoorbeeld.”
“Pas sinds kort weet ik er voorzieningen zijn als het Jeugdsportfonds Amsterdam. Als een docent me daarop had gewezen, dan had ik ook een sport kunnen doen. Dat had ik heel leuk gevonden. Maar op mijn school zaten weinig kinderen zoals ik en niemand is ooit op het idee gekomen dat ze me daarmee hadden kunnen helpen.”
Je studeert econometrie. Dat is niet echt een vak waarin maatschappelijke betrokkenheid een grote rol speelt.
“Toen ik econometrie ging studeren hoorde ik dat een op de drie econometristen miljonair wordt. En ik vond wiskunde altijd superleuk op de middelbare school. Dus leek het me een goede studie. Als ik veel geld heb, kan ik wat goeds betekenen voor de wereld, dacht ik. Nu zie ik dat er zoveel meer is in de wereld. Misschien wil ik wel voor de gemeente werken, of de politiek in. Een echte droom is ook om kansengelijkheid in het onderwijs te stimuleren, misschien in Pakistan, want daar is vanaf de bodem geen manier om naar de top te klimmen. Dan verdien je natuurlijk veel minder, maar dan ga ik proberen serieus geld te verdienen met crypto’s [digitale munten, red].
Hoe dan?
“Ik beleg nu al een beetje in cryptomunten samen met mijn broertje. Ik heb het gevoel dat ik dat kan. Als dat lukt, kan ik daarnaast doen wat ik belangrijk vind en maakt het geld minder uit.”
Je zit ook in de studentenraad. Waar houd je je daar mee bezig?
“Ook daar vind ik het belangrijk om me in te zetten voor dingen waar studenten tegenaan lopen en daar oplossingen voor te verzinnen. Laagdrempelig. We zijn bijvoorbeeld bezig om een plek te maken waar studenten terechtkunnen met al hun vragen en problemen, de student wellbeing point. Ze worden daar door andere studenten verder geholpen en soms doorverwezen naar de juiste plek binnen de VU. Dat idee is goedgekeurd door het college van bestuur, we zijn nu alleen nog op zoek naar een geschikte plek.”