In juli vindt in Rotterdam de derde World Cup roeien van 2019 plaats. Een belangrijk evenement. Een team van twee VU- en twee UvA-studenten traint er keihard voor, maar zonder het gevoel voor plezier te verliezen.
De studenten Tinka Offereins, Mirjam Visser, Hijleke Nauta en Kim Janssen behoren tot de beste talenten van de Nederlandse roeiwereld, vertelt hun coach Boudewijn van Opstal. Dat wil zeggen, ze zitten net onder toproeiers die op de wereldkampioenschappen de medailles winnen. “Maar ze zijn zo goed dat de topploegen zich zorgen moeten maken”, aldus Van Opstal. “Die moeten daardoor nóg beter roeien en voelen zich opgejaagd, want ze denken: jaah, deze meisjes willen ons plekje hebben, die willen in onze plaats naar de Olympische Spelen.” En volgens Van Opstal liggen ze qua niveau zo dicht bij elkaar dat dat niet onmogelijk is.
Ze trainen tien keer per week op de Amstelveense Bosbaan, vaak meerdere keren op een dag. Altijd hebben ze er zin in, maar soms misschien iets minder als het hard waait, vertelt Offereins. Offereins (25) doet een master bewegingswetenschappen aan de VU, maar de anderen studeren allemaal geneeskunde. Visser aan de VU, Nauta en Janssen aan de UvA. Het roeien is zo belangrijk voor ze dat Visser en Janssen hun coschappen hebben uitgesteld.
Samen naar geitenboerderij
“Het is lastig om mee te doen met de top als je coschappen loopt”, aldus Nauta (23) die nog wel fulltime studeert. Zij hoopt dit jaar haar bachelor te halen. Janssen (23) heeft haar studie al twee jaar stilgelegd. “Ik had mijn coschappen een jaar uitgesteld om te kunnen blijven roeien”, vertelt ze. “Dat ging goed, en de andere meiden besloten ook door te gaan, dus heb ik ze weer een jaar uitgesteld.” Ze heeft zich voorgenomen om volgend jaar haar studie weer op te pikken. Visser (23) heeft, om niet alle contact met het medische vak te verliezen, een baan als doktersassistent.
Visser, Nauta en Janssen vormen al drie jaar een team. Ze zijn alle drie lid van vereniging Nereus. Offereins, die van de aan de VU gelieerde vereniging Okeanos komt, viel op door haar talent, en werd een jaar geleden aan het team toegevoegd. Ze vormen een hechte groep vrouwen die ook in hun vrije tijd met elkaar optrekken. “We zijn laatst nog samen naar de geitenboerderij geweest”, aldus Nauta. “En toen hebben we pannenkoeken gegeten.”
“We hebben het best goed gedaan, de afgelopen tijd”, zegt Offereins. Onlangs wonnen ze een wedstrijd in Duitsland en binnenkort vertrekken ze naar Poznan in Polen, om daar aan de tweede World Cup mee te doen. Een derde World Cup wordt deze zomer gehouden in Rotterdam, en de vrouwen hopen dat ze ook daarvoor zullen worden geplaatst. In de eerste week van juli, net voor de World Cup in Rotterdam, gaan ze ook naar de Henley Royal Regatta in Engeland.
Kracht en techniek
Wat is er zo geweldig aan roeien? “Als het lekker gaat, voel je de boot echt door het water glijden, dat is een fijn gevoel”, zegt Offereins. Onze fotograaf hoopt na de training bezweette, afgematte gezichten vast te kunnen leggen, maar dat kan hij vergeten, zegt Van Opstal. “Als je na het roeien bent uitgeput, doe je iets niet goed.” – “Nou”, zegt Offereins lachend als ze dat hoort: “We zijn vaak genoeg uitgeput, haha!”
“In het begin smeet ik ook met al mijn kracht”, aldus Offereins, “maar dat heb ik snel afgeleerd, want dat is niet efficiënt.” Roeien is een coördinatie van kracht en techniek, en voor wie het goed doet, is het een manier van ontspannen, van één worden met de boot en het water. Een vorm van meditatie wellicht.
“Na je studie gezellig met vriendinnen op het water, lekker sporten; er even helemaal uit”, verklaart Nauta haar roeiliefde. “Af en toe ga je héél diep, en dan doe je het echt voor elkaar, en daardoor krijg je snel een hechte groep.”
Lees de rest van het verhaal in de nieuwe Advalvas.