De campus moet niet alleen bruisen, iedereen moet zich er thuis voelen, vinden Stefan Titus en Ezra Lodder van het strategieteam sociale campus. Zij geloven in de kracht van studentenorganisaties en een app.
Wie al een paar jaar meeloopt op de VU, zal het niet ontgaan zijn dat de campus levendiger is dan ooit. De tijd is voorbij dat studenten meteen na college weer naar huis gingen. Ze spelen een potje basketbal of volleybal op het campusplein, pakken er een terrasje of spreken af in de ontvangsthal of de lobby van het hoofdgebouw. Je kunt naar de film in Rialto VU of naar het Sportcentrum. “Het is een van de doelen in het Strategische Plan voor de jaren 2020-2025”, zegt Stefan Titus, die als hoofd van het strategieteam sociale campus verantwoordelijk is voor het verwezenlijken van de sociale campus.
De VU streeft naar een levendige en bruisende campus, zo staat dat in het Strategische Plan, maar je bent er niet met spel, vermaak en gezellige drukte, vindt Titus. “Het gaat er ook om dat studenten zich op de campus thuis voelen, en als je de resultaten van het onderzoek Belonging@VU bekijkt, zie je dat wat prettig is voor de één, dat niet voor de ander hoeft te zijn.”
‘Achter de gezelligheid gaan soms leed en eenzaamheid schuil’
Zo ervaart een behoorlijk deel van de studenten die tot een minderheidsgroep behoren discriminatie of uitsluiting, vinden internationale studenten het lastig aansluiting te vinden vanwege groepsvorming en kan lang niet iedereen zijn draai hier vinden. Achter de gezelligheid, die je op het eerste gezicht aantreft op de campus, gaan soms leed en eenzaamheid schuil.
Geloven in kleinschaligheid
In juni heeft de VU, om het gevoel van belonging te vergroten, een groot festival georganiseerd, het Déjà VU-festival, met muziek, theater, literatuur, theater en wetenschap. “Mooi festival, maar de vraag is of je dáár sociaal kapitaal mee kweekt”, zegt Titus. “Studenten gaan daar heen met hun vrienden en doen er geen nieuwe sociale contacten op. Ze blijven bij hun eigen groep.”
“Naast één keer per jaar een groot evenement zou de VU meerdere kleinere evenementen moeten organiseren, verspreid over het hele jaar”, zegt Ezra Lodder, trainee bij VU Griffioen, Sportcentrum VU en lid van het strategieteam sociale campus.
Titus en Lodder geloven in kleinschaligheid. “Sociale binding gaat sneller in kleine groepen. Studie- en studentenverenigingen en organisaties met specifieke doelgroepen, zoals VU Pride en FAM Students”, aldus Titus. “Het is logisch dat de studentenpopulatie zich opsplitst in kleine eilandjes van groepen die dingen met elkaar gemeen hebben”, aldus Lodder, “En dat is ook helemaal geen probleem. Buurtbewoners voelen ook meer binding met de mensen uit hun eigen straat dan met de bewoners van een paar blokken verderop.”
Het potentieel van app Uni-Life
In november vorig jaar hield de VU haar jaarlijkse Griffioen-bijeenkomst van studentenvertegenwoordigers en beleidsmakers. “Studentenorganisaties zeiden toen: Praat niet alleen over ons, maar vooral ook met ons. De VU zou ze veel meer moeten betrekken bij het maken van beleid”, aldus Titus. “Maar dan moeten ze ook financiële steun krijgen. VU Pride, bijvoorbeeld, is een tijdje gesubsidieerd, maar zit straks deels zonder geld. Ik zeg niet dat de VU ze moet doodknuffelen, maar ze moet die organisaties wel helpen. Op het totale budget stellen zulke subsidies weinig voor, maar ze leveren wel veel rendement op.”
‘Betrek studenten veel meer bij het beleid’
Op die bijeenkomst introduceerde Titus ook de app Uni-Life, waarop studenten kunnen zien wat er op de campus te doen is, en waar. Studenten toonden toen weinig interesse en de app, die inmiddels 4.500 keer is gedownload, is nog steeds geen daverend succes, maar Titus gelooft er nog steeds in. “Het is nu nog niet hét tovermiddel, dat hadden we beter moeten managen. Maar dat kan het wel worden: het is een handige app die het makkelijk maakt contacten te leggen, niet alleen voor studentenorganisaties. Iedereen kan er zijn activiteiten melden en contact leggen met anderen.
VU in beweging
Neuropsycholoog Erik Scherder haalde onlangs het nieuws omdat hij de studenten in zijn colleges elk halfuur laat bewegen. Stefan Titus en Ezra Lodder van het strategieteam sociale campus zien een kans om twee vliegen in één klap te slaan: gezondere studenten en sociale binding door beweging. “Niet door iedereen per se te laten sporten, want door je louter op sport te richten, schrik je veel mensen af”, aldus Lodder.” Denk aan een gezamenlijke wandeling, of simpelweg het nemen van de trap in plaats van de lift en aan vrijwillige tai-chi sessies op het campusplein. Lodder vindt dat de trappenhuizen gezelliger moeten worden. “Met wat simpele ingrepen, kleur en informatieborden.”
VU-studenten onderzoeken nu hoe je studenten en medewerkers aanzet tot meer beweging. Daar is ook een mentaliteitsverandering voor nodig. “Medewerkers zijn geneigd om een wandeling van 20 minuten te gaan compenseren door langer te werken. Dat is onterecht”, aldus Lodder. “Bewegen bevordert de gezondheid en dus de productiviteit van werknemers. Daarom moet je het gewoon als deel van je werktijd zien.”