Een jaar geleden ging bijna het hele bestuur van Politeia, een door VU-studenten opgericht online magazine over politiek, tegelijkertijd óf op uitwisseling, óf schreef hun scriptie. De publicaties stokten en het platform raakte wat in de vergetelheid, vertelt bestuurslid Agata Zagożdżon (22) die twee jaar geleden ook voor Politeia schreef. Het nieuwe vierkoppige bestuur vond het toch belangrijk een platform te hebben waar studenten politieke wetenschappen hun visies kunnen delen. Zagożdżon: “Massamedia worden vaak gedreven door financiële belangen. Bij ons is het werk vrijwillig dus wie schrijft, doet dat echt omdat hij het wil. De inhoud wordt daardoor ook een stuk vrijer.”
Dat valt ook Piotr Jaworski (21) op, die naast bestuurslid ook onderdeel is van de schrijverspoule van zes schrijvers, en binnenkomende stukken redigeert. “Die zijn er van alle kanten van het politieke spectrum. Ook binnen het bestuur hebben we verschillende opvattingen – hoewel het wel opvallend is dat we allemaal uit Oost-Europa komen. In het begin zag je dat ook wel terug in de publicaties – nu letten we daar op. In de ingezonden artikelen telt elke mening, ook als het hele bestuur het er niet mee eens is. Er zijn natuurlijk wel grenzen, maar alles wat niet crimineel is, is welkom.”
Minder hiërarchie
Politeia werd in 2015 opgezet vier politicologiestudenten. In een interview met Ad Valvas zeiden ze toen dat het vooral een uitdaging was om eerstejaarsstudenten te vinden om voor ze te schrijven. Dat is ook nu iets wat ze bewust opzoeken. Jaworski: “Voor de continuiteit, ook om te voorkomen dat alle bestuursleden en schrijvers in dezelfde fase van hun studie zitten”, waar het de vorige keer dus mis ging.
Verder willen ze minder hiërarchie, binnen het bestuur zelf en tussen het bestuur en de schrijvers. Maar is een bepaalde mate van hiërarchie niet handig of zelfs nodig, als er moeilijke keuzes gemaakt moeten worden? “Misschien wel”, zegt Zagożdżon, “maar we hebben nog geen grote uitdagingen gehad waar we echt niet uitkwamen met elkaar.”
Terugkomen op meningen
Wel krijgen ze soms mails van studenten die terugkomen op iets wat ze eerder hebben geschreven voor Politeia, en die hun artikel offline willen hebben. Zo wilde iemand een stuk dat ze jaren geleden schreven over Israëls buitenlands beleid na 7 oktober liever niet meer online. Met zo’n verzoek stemt het bestuur in. “We streven journalistieke professionaliteit na, maar vinden ook dat er ruimte moet zijn om ergens op terug te komen” zegt Jaworski. Zagożdżon: “Als je studeert ben je ook vaak zo tussen de 19 en 25 jaar. Je politieke meningen veranderen dan nog zo erg, doordat je studeert, door je omgeving, door persoonlijke ervaringen. Ik wil niet dat mensen achtervolgd worden door hun demonen.”
Speeddaten
Naast het publiceren van opiniestukken, historische analyses en actualiteiten op hun website, willen ze ook evenementen gaan organiseren, zoals een politieke speeddate op 28 november in het hoofdgebouw, waar deelnemers steeds met een ander iemand tegenover hen politieke stellingen bediscussieren.
Verder hopen ze vooral een plek te kunnen zijn waar studenten politieke wetenschappen belangrijk (politiek) nieuws kunnen duiden en hun journalistieke pen kunnen scherpen. Jaworski: “Met de aankomende fusie van de faculteiten is het misschien ook leuk om studenten geschiedenis en letteren te gaan vragen om bij te dragen aan de site.” “Maar ze mogen niet schrijven over Ernest Hemingway”, zegt Zagożdżon. “Tenzij wat hij zegt te koppelen is aan de politieke wereld”, vult Jaworski aan.
“Ik wil niet dat mensen achtervolgd worden door hun demonen.” : Als je je opvattingen alleen en plein public beschikbaar wil hebben zolang het je nog uitkomt, al dan niet om ideologische redenen, moet je dus niet publiceren … Wat als er intussen door iemand in een publicatie van de één of andere aard naar verwezen is? Ik neem aan dat die “politieke meningen” in publicatie goed onderbouwd zijn. Dat ze bij velen “nog zo erg” veranderen waag ik te betwijfelen. Hemingway(‘s werk) was overigens nooit vrij van politics.
Het lettertype van Advalvas is hoewel erg prettig niet echt inclusief, als er heel geen ż mee geschreven kan worden!