Warm was het gisteren, tijdens de jaarlijkse borrel voor avontuurlijke studenten die voor langere tijd in het buitenland studeren. De dreigende Brexit verhitte de gemoederen nog meer.
Gekleed in rokjes en korte broeken stonden de studenten in de tuin van het Universiteitsgebouw in Utrecht. Veel van hen willen naar Engeland of studeren er al. “Mensen zijn daar een stuk ambitieuzer”, zegt Robert van ’t Hoff (21), student economics & management aan Royal Holloway University in Londen.
Elk jaar organiseert het netwerk Nederlandse Wereldwijde Studenten (NWS) een bijeenkomst voor studenten om het nieuwe academisch jaar in te luiden en buitenlandse avonturen uit te wisselen. Sommigen moeten nog vertrekken, anderen hebben er alweer een periode op zitten.
Onbetaalbaar
Anniek Stuuts (20) begint aan het derde jaar van haar bachelor biomedische wetenschappen in Londen. Volgend jaar wil ze overstappen naar geneeskunde in Utrecht. Vooral vanwege de Brexit, want ze weet niet wat er straks met het collegegeld gaat gebeuren. “De 9.000 pond die ik nu betaal is al veel. Maar als het Verenigd Koninkrijk uit de Europese Unie stapt, kan dat tarief nog behoorlijk oplopen”, zegt Stuuts. “Dat kan ik niet betalen, dus neem ik het zekere voor onzekere.”
Ook Siún Post (18) gaat in Londen studeren. Zij is niet bang voor de gevolgen van de Brexit: haar opleiding internationale betrekkingen heeft laten weten dat het collegegeld in elk geval de komende jaren hetzelfde blijft. Dat is wel belangrijk, want veertig procent van de studenten op de universiteit komt uit Europa, zegt Post.
Rafelranden
Het NWS-netwerk bestaat tien jaar. Oprichter Scott Douglas raadde de studenten te gaan om niet allemaal naar Londen of Berlijn te gaan. “Zoek de rafelranden van de wereld op en denk ook eens aan studeren in het westen van China. Daar leer je van.”
Na de speech verspreiden de studenten zich. Laura Meijers (20) leunt op een statafel. Ze is bachelorstudent sociologie in Leuven. Niet ver van Limburg, haar geboortestreek, al voelt het soms wel zo. “Je perspectief verandert in het buitenland. Bepaalde dingen zijn niet zo vanzelfsprekend als ik dacht. Vergeleken met Nederlanders vind ik Belgen gesloten en vrij ontoegankelijk voor buitenstaanders.”
Blij
Maar ook die minder leuke kanten in het buitenland zijn waardevol, zegt Arsham Farzinnia (34), die met een beurs een master natuurkunde volgde aan Michigan State University in de Verenigde Staten en die daar ook promoveerde. Na zijn promotie werkte hij onder meer in China en Korea. Farzinnia is blij weer terug te zijn in Nederland. “Je zou het soms niet zeggen, maar hier is alles goed georganiseerd.” Maar als hij hoort dat de basisbeurs inmiddels is afgeschaft, schudt hij zijn hoofd. “Man, ’t gaat wel achteruit.”
Twee studenten van de VU bloggen het komende half jaar over hun ervaringen als student in Seoul en Istanbul. Lees Lasse de Graafs eerste Koreablog op deze site.