Waarom komen ze er bij grote bouwprojecten vaak pas in een heel laat stadium achter dat ze bestaande leidingen of afvoerbuizen over het hoofd hebben gezien? In de bouw gaan nogal eens dingen mis omdat er niemand verantwoordelijk is voor het geheel. Of zoals hoogleraar bedrijfsantropologie Alfons van Marrewijk, het stelt: “Niemand geeft de ondergrond een stem.”
Vierde Schipholterminal
Want de complexiteit in bouwprocessen, die Van Marrewijk onderzoekt, zit hem vaak in de bodem. Neem de vierde terminal die Schiphol wil gaan bouwen, waar Van Marrewijk onderzoek naar gaat doen. “Die komt precies op het knooppunt van leidingen van onder andere de verkeerstoren. Schiphol gaat 24 uur per dag door, dat kan je niet even stilleggen. Dus hoe organiseer je dan dat zo’n nieuwe terminal er komt, zonder dat er allerlei dingen uitvallen?”
Complete verrassing
Bouwen in een vol land als Nederland is moeilijk. Zeker bij grotere projecten, zoals de Noord-Zuidlijn in Amsterdam, kom je van alles tegen in de grond waarin je aan het werk gaat. “Dingen als de ligging van bestaande kabels en leidingen komen vaak als een complete verrassing, maar dat zou niet zo moeten zijn”, vindt Van Marrewijk. “In de planningsfase moet de ondergrond een duidelijker plaats krijgen. De verschillende betrokken partijen moeten op dat vlak beter samenwerken, zodat ze van elkaar weten wat ze gaan doen en op elkaar kunnen aansluiten in plaats van langs elkaar heen werken.” Van Marrewijk kreeg kort geleden twee projecten toegekend van een half miljoen euro van NWO om samen met de ErasmusUniversiteit en de TU Delft te onderzoeken hoe je succesvolle samenwerking bij ondergrondse projecten wel voor elkaar krijgt.