Pleegde een vrouw zelfmoord of sneed haar vriend haar keel door? Afgelopen vrijdag diende de advocaat van de vriend een verzoek tot herziening van de strafzaak in. Met dank aan het project Gerede Twijfel.
Jaarlijks onderzoeken VU-studenten bij het project Gerede twijfel onder leiding van hoogleraar Peter van Koppen en onderzoeker Jasper van der Kemp een ernstig misdrijf waarbij de veroordeelde beweert onschuldig te zijn. Als er nieuwe feiten boven water komen die op onschuld wijzen, kan daarmee een herziening van de zaak aangevraagd worden. Dat kan betekenen dat de veroordeelde alsnog vrijgesproken wordt.
Bloedsporen
“In dit geval draait dat nieuwe feit om de bloedsporen”, vertelt Van der Kemp. “Ons rapport uit 2012 en nader onderzoek naar die sporen waren de aanleiding voor de advocaat om de herziening aan te vragen.”
In 2000 werd een 37-jarige vrouw dood door haar vriend in de hal van hun flat gevonden. Haar keel was doorgesneden, het mes lag bij het lichaam. Hoewel er sprake was van een flinke bloeding, zaten er slechts wat bloedspatten op de broekspijpen van de vriend. Die zegt dat hij een paar keer langs het lichaam was gelopen. “Ook hun hondje zat onder de bloedspatten. Als die bij het lichaam is geweest, is het plaats delict sowieso aangetast.”
Waanideeën
Zowel het slachtoffer als haar veroordeelde vriend hadden last van waanideeën. Iets wat het onderzoek bemoeilijkte. Vanwege zijn psychiatrische aandoening kreeg de vriend geen straf opgelegd. Wel werd hij tot TBS veroordeeld. Nu, achttien jaar later, zit hij nog steeds in een kliniek.
“Het grote probleem met TBS is dat het telkens verlengd wordt als de behandelaars geen verbetering zien. Haar vriend blijft zeggen dat hij onschuldig is. Als hij niet erkent dat hij de moord gepleegd heeft, blijft hij zitten.”
In 2015 verscheen het boek Het likkende hondje over de zaak.