De aangekondigde overgang naar virtuele, centraal georganiseerde computerwerkplekken roept enige weerstand op bij onder anderen beheerders van rode computers. Programmaleider bij IT Dirk Pieter Luchtenburg reageert op de bezwaren.
De dienst IT gaat de zogeheten digitale werkplek het komende jaar flink veranderen. De groene, oranje en rode pc’s verdwijnen en alle programma’s worden geopend vanuit een centrale database en niet meer vanaf de pc zelf.
Gaat de dienst IT de rode computers, waar de eigenaar zelf alles op kan installeren, ook beheren?
“Het maakt straks niet meer uit of je met een door IT beheerde of onbeheerde computer naar ons toekomt met een probleem. Iedereen heeft straks de keuze om specifieke applicaties lokaal op bijvoorbeeld een laptop te draaien en om gebruik te maken van de centrale rekenkracht op de VU. Dat kan naast elkaar.”
Beheerders van rode computers willen het graag zelf in de hand houden, omdat onderzoekers precieze metingen moeten doen en er niet opeens een software-update tussendoor moet komen, of software moet apart geschreven worden voor het uitvoeren van onderzoek. Hoe zit het daarmee?
“Dat kan nog gewoon. Maar wij vinden het jammer als onderzoekers lokaal software installeren op hun laptop. Als die crasht of wordt gestolen, of ze kunnen door een virus alleen nog maar inloggen als ze heel veel geld betalen, dan kunnen we ze niet helpen. We gaan er graag over in gesprek of we misschien een deel van de benodigde applicaties centraal kunnen aanbieden.”
Dus het grote voordeel om de software in de centrale database te hebben staan is dat het minder kwetsbaar is?
“Ja, en veiliger. We hebben de afgelopen jaren enorm geïnvesteerd in state-of-the-art-apparatuur tegen aanvallen van buiten. Het risico is natuurlijk niet nul, maar ik ga ervanuit dat hackers liever iets pakken wat makkelijker te kraken is. Een ander voordeel is licentietechnisch. Misschien werken meerdere mensen op de VU met software die ze nu allemaal zelf kopen en installeren. Als we het centraal organiseren, kunnen we efficiënter inkopen.”
En hoe zit het dan als er metingen gedaan worden en de boel loopt vast. Komt IT dan direct aanrennen, zoals de facultaire IT-beheerders nu?
“Voor die hardcore IT’ers die in de faculteiten zitten, dat is ongeveer tien tot vijftien procent van de IT-omgeving, moeten we ons afvragen of ze misschien een uitzondering zijn, als iedereen zich daar het lekkerst bij voelt. Het moet niet een keurslijf worden. In eerste instantie richten we ons op de tachtig tot negentig procent waar het past. En als de onderzoekers het acceptabel vinden dat ze meer risico lopen, dan kunnen we het zo laten.
“Maar we hebben wel te maken met wetgeving die verandert. Je mag niet meer zomaar bestanden op je laptop hebben staan die privacygevoelig zijn. Dan kan toch de conclusie zijn dat de data niet lokaal opgeslagen mogen worden.”
Ja, over de nieuwe privacywetgeving: jullie willen ook meer gaan monitoren wat er op de pc’s gebeurt. Wat betekent dat voor medewerkers?
“Dat is niet mijn terrein, dus daar kan ik niet zomaar iets over zeggen.”
En zo’n centrale database, is die niet juist ook kwetsbaar? Als daar een storing is, of het netwerk ligt plat, dan kan de hele VU naar huis.
“Dat is waar. Maar we hebben allerlei risicobeperkende maatregelen genomen. We hebben dus state-of-the-art-apparatuur voor een grotere veiligheid. En we voeren alles dubbel uit. Naast het datacentrum in het Actagebouw hebben we een tweede datacentrum bij het Science Park. Alles draait parallel, waardoor als het ene datacentrum uitvalt, het andere het over kan nemen.”
Dat kost veel energie!
“Door de centrale rekenkracht wordt het juist efficiënter dan nu, wat energie betreft. Alle afzonderlijke pc’s en laptops hoeven minder hard te werken. En er komen kleinere kastjes voor op het bureau, die veel zuiniger zijn dan de huidige pc’s. Het is ook niet zo dat het dubbel uitvoeren betekent dat alles twee keer op honderd procent draait. Het is een standbysysteem dat draait op tien of vijftien procent. Dat gaat helemaal werken als het andere datacentrum uitvalt.”