“We doen dit niet voor de lol”, zegt een studente die zich heeft voorgesteld als ‘Nummer 19’ (of Nummer 16, daar wil ik van afwezen). “We hadden hier liever niet gezeten.”
Maar ze proberen ervan te maken wat ervan te maken valt, de studenten van actiegroep Titanic, die de kerkzaal in het VU-hoofdgebouw sinds gisteren bezet houden, uit protest tegen de voorgenomen reorganisatie van de faculteit der Aard- en Levenswetenschappen, waarbij een aantal kleine opleidingen, zoals Hydrologie, het veld moeten ruimen.
Debat op gang krijgen
“Dit is niet het eerste wat je doet”, zegt een andere actievoerder. “Maar we hebben op talloos veel manieren geprobeerd het debat op gang te krijgen, en alleen maar de ene lege zin na de andere te horen gekregen.”
“Op een gegeven moment heb je wel genoeg gehoord dat ‘de zorgen worden gedeeld’”, zegt iemand. “Onze zorgen worden helemaal niet gedeeld”, zegt Nummer 19 verontwaardigd. “De voorzitter van het college van bestuur, Jaap Winter, laat in ieder interview blijken dat hij niet weet waar hij over praat.”
Over hydrologie, bijvoorbeeld, die opleiding moet volgens Winter worden ingebed in onderzoek. “Maar we hadden pas nog een publicatie in Nature, dus hoe bedoel je, dat Hydrologie niet is ingebed in onderzoek?”
Snijden in ons hart
“Dus dan kan een bobo zeggen dat het allemaal echt nodig is, die bezuinigen, als er niet naar onze argumenten geluisterd wordt, moet het maar een keer zo”, zegt een actievoerder beslist.
Ze komen nu goed op gang, de actievoerders. Ze zijn klaarblijkelijk zeer betrokken bij hun opleiding. “Al die kreten, over maatschappelijk relevant onderzoek en zo, het is allemaal marketing”, zegt Nummer 19. “Ze snijden ons in het hart!”
Hydrologie is maatschappelijk enorm relevant, betogen de studenten. “Waterbedrijven zouden dolgraag investeren, maar in de termijnen van deze reorganisatie is er geen tijd om dit soort samenwerkingen aan te gaan. Onze opleiding wordt gewoon de nek omgedraaid!”
Darlings killen
“Winter zegt steeds: ‘We moeten nu ingrijpen, maar hij heeft geen oog voor wat er verloren gaat”, zegt iemand. “Hij denkt niet na over de lange termijn”, zegt iemand anders.
“Dit is financieel geen oplossing”, zegt Nummer 19. “Straks worden er helemaal geen onderzoeksgelden meer binnengehaald omdat de werkdruk voor onze docenten veel te hoog is.” “Ze killen hun eigen darlings”, wordt er geroepen. “Onze faculteit is zo niet levensvatbaar”, klinkt het. “Dit is geen constructieve manier om met onderzoek om te gaan.”
Ze hebben goed over hun actie nagedacht en alles doorgesproken met advocaten, die stand-by staan. “We zijn vreedzame studentjes, we willen geen strafblad”, zegt iemand. En ze zijn voorbereid op het worst case scenario, namelijk een ontruiming door de beveiliging of de politie.
Er druk op zetten
Ze hebben hun mobiele telefoons thuisgelaten en een paar telefoons gekocht om te communiceren met de buitenwacht. Advalvas mag de kerkzaal in onder strenge voorwaarden: geen namen, geen gezichten fotograferen. Niet citeren uit het strategische plan, dat uitgeschreven staat op het white-board in de zaal.
“We blijven zolang als nodig is”, zeggen de actievoerders. Daarmee bedoelen ze: zolang het college van bestuur het huidige reorganisatieplan niet afblaast. “Als de zaal wordt ontruimd, is dat ook een statement.”
Volgende week is er de belangrijke onderwijsaudit, waarbij een externe commissie de onderwijskwaliteit van de VU komt keuren. “We hebben niet voor niks deze week uitgekozen”, aldus een actievoerder. “Zo zetten we er wat druk op.”
Niks gevaarlijks gedaan
De beveiliging is hypernerveus over het feit dat de actievoerders op het dak van het VU-hoofdgebouw komen, maar dat vinden ze betuttelend. “We zijn geen kleine kinderen, we weten heus wel wat we doen en we hebben niks gevaarlijks gedaan. Ook bij het ophangen van de spandoeken zijn we uiterst voorzichtig te werk gegaan.”
Ze vinden zelf dat ze behoorlijk ver gaan, de actievoerders, maar volgens sommigen op de campus gaan ze lang niet ver genoeg. “Ze houden het netjes”, zegt een docent die naar het grote spandoek aan de gevel van het VU-hoofdgebouw kijkt. “Van mij had het best wat harder gemogen.”
De geïmproviseerde slaapplaats in de bezette Kerkzaal
En het geïmproviseerde toilet
Flyer-drop op de VU-campus. ‘Komt allen naar de vijftiende! Wij houden stand!’
Maar de meeste studenten lijken het veel te mooi weer te vinden voor solidariteit…