Collegevoorzitter Jaap Winter vond de eerste twee jaar aan de VU “verschrikkelijk”. Hij deed die ontboezeming gisteren op een symposium over de rol van de universiteit, georganiseerd door het Abraham Kuyper Center.
“Ik heb me behoorlijk eenzaam gevoeld”, zei Winter, die bijna drie jaar geleden, in december 2013 aantrad, als opvolger van René Smit, de voormalige Rotterdamse CDA-wethouder die een stevige reorganisatie aan de VU had doorgevoerd. Die behelsde onder andere een flink aantal ontslagen, waardoor veel VU-medewerkers, maar ook studenten, lang in onzekerheid leefden.
“De intrinsieke dynamiek aan de VU was extreem negatief”, zei Winter gisteren. “Zéér negatief. Er was sprake van een grote mentale neerwaartse druk en veel mensen vroegen zich af: ‘wat doen we hier eigenlijk?’”
Wantrouwen
“Iedereen was aan het klagen. Alleen maar klagen”, aldus Winter. “Maar niemand had een antwoord op de vraag ‘wat dan wél’. En ik heb eigenlijk alleen maar wantrouwen gekregen. Van jullie. Mensen die me nooit eerder hadden gezien en mij wantrouwden, alleen omdat ik bestuurder was. Die constant aan het oorlog voeren waren.”
Zoiets gaat je niet in de koude kleren zitten, bekende Winter. “Ik vond het echt oprecht helemaal niet leuk en het was heel iets anders dan ik had verwacht, toen ik hier begon.”
Gezeur uit Amsterdam
Winter vertelde dat hij juist weer frisse energie kreeg door de bezetting van het Maagdenhuis door UvA-studenten. Die betekende het einde van Louise Gunning als voorzitter van het college van bestuur van de UvA. Winter nam het voor haar op en zei dat juist zij zijn enige medestander was toen het erom ging de andere universiteitsbestuurders te overtuigen dat het anders moest aan de universiteit. Dat het om méér ging dan publicaties tellen en diploma’s uitreiken.
“Dat werd beschouwd als gezeur uit Amsterdam”, aldus Winter. “Vier maanden later mocht Gunning naar huis.”
Negatieve ontwikkelingen
Die negatieve ontwikkelingen aan de UvA inspireerden hem paradoxaal genoeg op een positieve manier. “Aan de VU bleef het namelijk betrekkelijk rustig”, aldus Winter.
Aan de VU bezetten studenten van Aard en Levenswetenschappen uit protest de kerkzaal en ook de Verontruste VU’ers voerden een aantal keren actie, maar in vergelijking met het Maagdenhuis waren die acties tamelijk beschaafd.
Een van de actievoerders aan de VU klaagde inderdaad eens tegen Advalvas dat de activisten het aan de UvA makkelijker hadden dan aan de VU. Hier toond het college van bestuur zich steeds maar bereid naar de actievoerders te luisteren, waardoor zij gedwongen werden zich ook redelijk op te stellen.