Een groep docenten en studenten zet een inzamelingsactie voor Oekraïne op. ‘Ik zou me heel naar voelen als ik niks kon doen.’
“Ik ga bijna kapot aan de woede in mij”, zegt de Oekraïense eerstejaars communicatie-wetenschappen Lev Medin (20). “Geen mens zou zoveel woede moeten voelen. Ik heb ook nog nooit in mijn leven iemand dood gewenst, maar nu wel. Je weet wel wie, we weten allemaal dat dit veroorzaakt wordt door deze ene kerel, deze krankzinnige dictator.”
Medin is in september naar Nederland gekomen om te studeren aan de VU. Hij kon het niet geloven toen hij ’s morgens vroeg door een vriend in Oekraïne werd gebeld om hem te vertellen dat het oorlog was. “Ik verweet het mezelf dat ik niet daar was. Ik wilde terug om te vechten, met molotovcocktails te gooien, wat dan ook. Maar na een paar dagen realiseerde ik me dat ik hier in Nederland meer kan betekenen voor Oekraïne. Daar hebben ze één wapen op elke zes mensen, ik zou er nutteloos zijn. Hier kan ik meehelpen met het organiseren van humanitaire hulp.”
‘Ik ga bijna kapot aan de woede in mij’
Dus organiseert Medin samen met andere studenten en docenten communicatiewetenschappen en politicologie een inzamelingsactie aan de VU. De hoop is dat mensen uit andere disciplines zich zullen aansluiten.
In een lokaal op de zesde verdieping van het OZW-gebouw (naast het hoofdgebouw) zitten vanochtend zo’n vijftien mensen te brainstormen over wat er gedaan moet worden en hoe je dat organiseert. Het initiatief is van docent Esther Schagen, maar die is ziek. Ze heeft een aantal docenten gemobiliseerd om de studenten tijdens deze pressure-cooker-sessie te helpen bij de communicatiecampagne voor de actie. “We willen studenten als Medin helpen om iets te doen voor hun land”, aldus een van de docenten, Ivar Vermeulen.
Kogelvrije vesten
Ook masterstudent Uliana Krainska (31) komt uit Oekraïne. Ze is sinds augustus in Nederland, haar man had hier een baan gevonden. Met haar anderhalf jaar oude dochter Yeva Matyashovska is ze naar de sessie gekomen. Yeva is met viltstiften en een groot stuk papier in de weer, terwijl Krainska aantekeningen maakt op een whiteboard. “Het nieuws dat de oorlog was uitgebroken verlamde me”, vertelt ze. “Ik was zover weg en kon niets doen. Na een paar dagen heb ik samen met een organisatie van Oekraïners in Nederland een crowdfundingsactie opgezet om kogelvrije vesten te kopen.”
Thermisch ondergoed, vitaminepreparaten, zaklampen, sokken, powerbanks en katten- en hondenvoer
De groep aan de VU heeft een lijst van zes artikelen opgesteld die mensen in Oekraïne nodig hebben: thermisch ondergoed, vitaminepreparaten, zaklampen, sokken, powerbanks en katten- en hondenvoer. Op de campus zullen inzamelpunten komen waar mensen goederen of geld kunnen doneren. Het hoofdkwartier wordt de kamer van EOS, de faculteitsvereniging van Sociale Wetenschappen. Verder moet er een website komen, een QR-code, een goed persbericht en misschien kan er aandacht komen op de website van de VU. En er moeten sponsors worden benaderd.
Geld voor mobiele opladers
Deskundigen lopen de zaal in en uit met tips en adviezen. Docent journalistiek Anita van Hoof legt bijvoorbeeld uit hoe je een persbericht moet opstellen. “Zet bovenaan wat volgens jou nieuwswaardig is”, zegt ze onder meer. Er is ook iemand van de dienst Communicatie & Marketing. “Leg in je communicatie nadruk op het persoonlijke”, adviseert ze. Ad Valvas wordt ook om advies gevraagd: “Als je de VU-gemeenschap wilt bereiken, kun je niet om Ad Valvas heen.”
Een student stelt een website voor waar mensen samen geld kunnen doneren voor een powerbank. “Maar is een crowdfundingspagina waar je een groot bedrag kunt inzamelen om in één keer een heleboel powerbanks te kopen niet beter?” vraagt docent Marloes Jansen. Een andere docent wijst op het psychologische effect van een site waar je individueel betaalt voor een powerbank: “Je ziet dan meteen de impact van je eigen bijdrage.” Deze mensen weten waar ze het over hebben.
De inzamelingsactie zal binnen enkele dagen van start gaan, ingezamelde artikelen zullen met de hulp van de organisatie Oekraïners in Nederland naar Oekraïne worden gebracht.
Gemoedsrust
Op deze manier bij te dragen aan de strijd in Oekraïne geeft Krainska en Medin een zekere gemoedsrust. “Ik zou me echt naar voelen als ik helemaal niks kon doen”, zegt Medin. “Zo heb ik het gevoel dat ik me nuttig maak”, aldus Krainska. Ze leeft in twee werelden, vertelt ze. Die van de oorlog, die ze nauwlettend via de media volgt, en die van het vredige Nederland, waar ze mensen van de lente ziet genieten en relaxen.
‘Zo heb ik het gevoel dat ik me nuttig maak’
“Eerst werd ik er kwaad om, mensen te zien relaxen terwijl in Oekraïne mensen sterven, maar nu ben ik er zelfs blij mee”, aldus Krainska. “Het is hoopgevend dat er landen zijn waar mensen niet weten wat het is om gebombardeerd te worden en alles in één keer kwijt te raken. Misschien dat over een jaar ook in Oekraïne de vrede weer is teruggekeerd.”