Onafhankelijke journalistiek over de Vrije Universiteit Amsterdam | Sinds 1953
28 maart 2024

Campus
& Cultuur

‘Ineens kon ik weer vaker zingen, ook liedjes van Whitney Houston’

Hoe gaat het nu met je, na bijna twee jaar pandemie en vier lockdowns? Voor studenten zou het zelfs een derde lente op hun kamer worden. In deze tiendelige serie vertellen zeven Nederlandse en drie internationale medewerkers en studenten hoe het ze vergaat. Deel 9: Asmaa Elhassan, USR-voorzitter en geneeskundestudent.

“Het gaat gelukkig goed, onder andere omdat ik mijn vriendinnen vaker kan zien. Ik haal veel geluk uit kleine momenten met familie en vrienden, zoals samen koffie drinken. Afspreken, met elkaar praten; dat geeft mij energie! 

Door de coronamaatregelen kon dat soort leuke dingen soms niet, maar ik heb er steeds zoveel mogelijk van proberen te maken. Dus samen met mensen eten als de maatregelen dat toelieten. Of naar de bioscoop wanneer die weer open mocht. Ik heb daarnaast een heel goede band met mijn familie en breng veel tijd met hen door. Gelukkig is mijn hele familie gezond gebleven.

De pandemie blijft een heel complexe situatie, die veel effect gehad heeft op alle sectoren. Ik vind het moeilijk om te zien hoe gigaveel mensen beperkt werden en nog steeds zijn. Ik heb het dan over werk, onderwijs, zorg, en zo meer. In feite zie je dat de impact van corona op de hele samenleving heel heftig is. 

R&B en Whitney Houston

Door de pandemie was ik dus veel meer thuis, en kwam ik ook weer wat meer toe aan mijn hobby’s. Vooral tijdens de strenge lockdowns bleek ik ineens over veel meer tijd te beschikken, dus toen kon ik weer vaker zingen, schrijven en tekenen. Ik houd van r&b en ik zing ook graag oudere muziek, zoals liedjes van Whitney Houston. Ik denk dat het altijd heel belangrijk is dat je de dingen doet die je leuk vindt, waar je energie uit haalt en waarbij je je goed voelt.

Toen we niet konden afspreken tijdens de lockdowns, ging ik vaak uitgebreid videobellen met vriendinnen. Dan hielden we een online Netflix-party, waarbij we samen dezelfde film gingen kijken. Iedereen zat toen in hetzelfde schuitje, dat zorgde voor verbinding. We waren dan eigenlijk samen alleen thuis.” 

Lees ook:

 

Reageren?

Houd je bij het onderwerp, en toon respect: commerciële uitingen, smaad, schelden en discrimineren zijn niet toegestaan. Reacties met url’s erin worden vaak aangezien voor spam en dan verwijderd. De redactie gaat niet in discussie over verwijderde reacties.

Velden met een * zijn verplicht
** je e-mailadres wordt niet gepubliceerd en delen we niet met derden. We gebruiken het alleen als we contact met je zouden willen opnemen over je reactie. Zie ook ons privacybeleid.