Vrijdag de 13e
De roos gestoken in de krater achtergelaten
door een volautomatische kogel
Ontroert mij tot tranen. Ik ben niet alleen
Aangeslagen door de aanslagen maar ook diep geraakt
Door de moslims, de joden, de christenen en de atheïsten
Auto- en allochtonen die de straat op gaan en naast
Hun medemens staan om te tonen dat terreur
de vrijheid nooit zal verslaan
we zijn weer allemaal Parijzenaar
maar ik zie ons ook weer,
met dat vingertje, wijzen naar
de islam, het kalifaat en de Islamitische Staat
Wilders wordt weer groter groter groter
Het volk nog banger en bozer
Als de grenzen nu worden gesloten,
Zijn de 129 slachtoffers en de tekenaars van Charlie Hebdo
voor niks gestorven.
Dan hebben wij als geïndoctrineerde strijders
Onze eigen beschaving onthoofd
Dan is die roos helemaal geen symbool
WANT DAN HEEFT ANGST HET GEWONNEN VAN HOOP
Campusdichter Tijdelijke Toon is bètastudent, volleybaltrainer en cultuurverslinder. Op de Advalvas-site geeft hij poëtisch inkijk in zijn roemruchte leven op en rond de campus.