Schrijf een prijswinnende scriptie

Volg je interesse | Zoek contact | Doe voorwerk | Nee, niet uitstellen | De ene begeleider is de andere niet | Zoek medestanders | Kijk buiten de wetenschap

Het schrijven van een goede scriptie lijkt een vraagstuk van nationaal belang. Zelfs de site van de Sociaal-Economische Raad (SER) besteedt er een pagina aan. En ze geeft een belangrijke een waarschuwing: ‘Leg je ambities niet te hoog. Je scriptie hoeft geen standaardwerk te worden binnen het vakgebied.’

Maar wat als je wél ambitieus bent en die ene prestigieuze scriptieprijs voor ogen hebt? Zeven adviezen van dichterbij huis (en ja, ze zijn ook heel handig voor masterstudenten die de lat minder hoog hebben liggen).

1 Kies een onderwerp dat je zelf interessant vindt

“Bij een onderwerp dat niet bij je past, loop je het risico je motivatie te verliezen”, tipt Yussef Al Tamimi (24), die een 10 kreeg voor zijn masterscriptie bij rechten. Annie Wong (24), die de eerste scriptieprijs van de VU kreeg: “Je moet een scriptie niet zien als een opdracht die je moet doen, maar iets wat je zelf interessant vindt. Het werkt heel motiverend als je het gevoel hebt dat je op zoek bent naar iets wat jezelf bezig houdt."

Yussef Al Tamimi (24) kreeg een 10 voor zijn masterscriptie. Een cijfer dat zijn begeleider nooit eerder had uitgereikt. Hij won twee scriptieprijzen met zijn masterthesis bij Rechtsgeleerdheid, de Max van der Stoel Human Righst Award voor de beste scriptie over mensenrechten van 2015 in Nederland en Vlaanderen. En de Jan Brouwer Scriptieprijs rechtswetenschappen 2016 van de Koninklijke Hollandsche Maatschappij der Wetenschappen.

Daniëlle Bovenberg (24) schreef in 2015 de beste masterthese van de faculteit Sociale Wetenschappen en kreeg een 9,5. Ze ontving daarvoor de facultaire Johannes van der Zouwen Award.

Annie Wong (24) kreeg in 2015 tijdens de dies natalis de eerste scriptieprijs van de VU voor haar masterthese. Ze haalde een 9.

2 Neem initiatief en durf contact te zoeken met mensen als dat nuttig is

Al Tamimi: “Ik las een artikel over mijn onderwerp, de bescherming van kwetsbare mensen door het Europese hof voor de rechten van de mens, van een wetenschapper van Universiteit Utrecht. Met hem heb ik contact gezocht en besproken hoe ik onderzoek ernaar kon doen. Ook al ken je die mensen niet, je hebt blijkbaar dezelfde interesse in een onderwerp; als je oprechte enthousiasme toont dan helpen mensen je graag verder.”

3 Gebruik andere vakken om je voor te bereiden

Daniëlle Bovenberg (24), winnaar van de scriptieprijs van de sociale faculteit, trok een belangrijke les uit haar profielwerkstuk op de middelbare school. “Ik wist niet waar ik moest beginnen en stelde het telkens maar uit. Daarom ben ik aan het begin van mijn master direct gaan nadenken over mijn these en heb vrij snel een aantal onderwerpen bedacht. Het voordeel daarvan was dat ik bij andere vakken alvast inhoudelijk voorwerk kon doen door bijvoorbeeld papers te schrijven die relevant waren voor mijn scriptieonderzoek.”

Ook Wong adviseert zo veel mogelijk kennis te gebruiken die je bij eerdere vakken hebt opgedaan. “Ik zag mijn scriptie als een afronding van wat ik eerder heb geleerd, niet als een heel nieuwe studie. Ik heb echt geprobeerd de dingen die ik al wist bij elkaar te brengen en daar net iets extra’s aan toegevoegd.”

4 Stel je scriptie niet uit

“Haal je scriptie naar je toe. Het is een kans om iets leuks en moois te doen”, vindt Bovenberg.

5 Zorg voor een goede begeleider

Alle prijswinnaars hebben veel aan hun begeleiders gehad. Voor Al Tamimi waren zijn begeleiders bij het bepalen van het onderwerp erg belangrijk. “Ik kon mijn opzet en aanpak goed met hen bespreken en kreeg veel en gelukkig vooral positieve feedback. Dat gaf me het gevoel dat ik op de goede weg zat.”

Wong: “Mijn begeleider gaf me tips om bepaalde artikelen en papers te lezen. Maar maakte ook opmerkingen over mijn schrijfstijl. Ik gebruikte te veel dezelfde zinsconstructies. Dankzij zijn aanwijzingen ben ik beter gaan schrijven.” Ze vond het prettig dat ze tijdens het hele proces snel feedback van haar begeleider kreeg. “We hebben goed over de onderzoeksvraag gesproken, zodat die niet te groot en te breed werd. En we hebben regelmatig de voortgang doorgenomen. Als je pas met je concept-scriptie naar je begeleider gaat, is het vaak al te laat. Dan loop je het risico dat je heel veel moet verbeteren  en veranderen.”

En ook Bovenberg is erg blij met haar twee begeleiders. “Zo kreeg ik het advies niet te veel boeken vooraf te gaan lezen, maar gewoon het veld in te gaan om goed rond te kijken wat ik zoal tegenkwam. Tevens legden zij de vingers op de zwakke plekken in mijn onderzoek, zodat ik die kon verbeteren.”

6 Maak van je scriptie geen eenzaam gevecht

Bovenberg had veel steun aan haar scriptieklasje. “Je bent heel veel alleen bezig en soms voelt dat eenzaam. We kwamen met een aantal scriptieschrijvers regelmatig bij elkaar met onze begeleider. Zo konden we ervaringen uitwisselen en elkaar adviezen geven.” Ook de koffieautomaat op haar faculteitsafdeling was een steunpunt. “Daar kwam ik vaak medewerkers en promovendi tegen die vroegen hoe het met mijn onderzoek ging en soms heel bruikbare tips gaven. Bijvoorbeeld over een artikel dat ik zou kunnen lezen.”

7 Kijk verder dan de wetenschappelijke literatuur

“Tijdens mijn onderzoek heb ik best wel met de data zitten worstelen”, zegt Wong. “Soms was het stom en frustrerend. Maar gelukkig staan er ook op Youtube veel filmpjes over hoe je met statistiek moet omgaan. Als je dan uiteindelijk toch een antwoord op je onderzoeksvraag vindt, geeft dat een heel bevredigend gevoel.”

Dit artikel is een bewerking van een tipartikel dat verscheen in Advalvas van 28 september 2016 en de uitgebreide interviews met de prijswinnaars.