Australië kent een interessante tegenstrijdigheid. Bewoners hebben een ‘always super chill’ vibe; de Australische wetgeving een ‘always very unchill’ vibe. Mijn vriend woonde in de staat Victoria; ik in South Australia. Van tevoren hadden we gehoopt in het weekend samen tripjes te maken, maar nu waren de grenzen op slot en zagen we elkaar niet. Hij ging met zijn broer op vakantie dichtbij de grens, nog geen half uur van mij vandaan. Het besef en de frustratie van een lijntje op een kaart dat je niet over mag, iets wat veel mensen vaker/eerder gevoeld moeten hebben, kwam binnen. Deze frustratie in combinatie met het verlangen elkaar te zien deed ons besluiten het volgende weekend beiden naar de grens te rijden.’s Nachts zou hij in een klein verlaten dorpje de grens over te steken. We reden naar de stippellijn die Google Maps aangaf als de grens tussen onze staten. Het pad naast het weggetje waar mijn vriend South Australia binnenreed stond vol met politiewagens. Zwaailichten vlogen door de lucht. Het gevoel dat me overkwam kende ik niet. Ik was misselijk van angst. Ik belde mijn moeder, maar was te paniekerig om te praten. Ik voelde me een crimineel. Mijn moeder probeerde dit uit mijn hoofd te praten en zei mij dat ik enkel een verliefd meisje was dat haar vriend miste.

Het lukte. Hij parkeerde zijn auto en sprong bij mij in de auto. Pas twee uur later in de lokale pub, met wat verdovend alcohol in mijn bloed, kon ik een tweerichtingsgesprek met hem voeren. De volgende dag liepen we rond in Naracoorte, een kleine ‘town’ dichtbij de grens. Overal zagen we politieauto’s. We vroegen ons af of dat was omdat we dichtbij de grens waren of omdat als je iets stouts doet, je datgene ziet waar je bang voor bent. We ontmoetten een vrouw wiens jonge kinderen in Victoria wonen. Ze had ze nu vier maanden niet gezien. 

Pas twee uur later kon ik een gesprek met hem voeren

Terug in het ziekenhuis in Adelaide maakten mijn collega’s grapjes over domme Victorianen, niet in staat de pandemie onder controle te krijgen. Ik hield mijn mond. Ik kreeg een krantenbericht doorgestuurd. Drie mannen uit Victoria hadden geprobeerd via een klein weggetje de grens over te steken naar South Australia en waren opgepakt. Ze hadden het goed getroffen, enkel een boete van 2000 dollar per persoon. In een minder gunstige situatie krijg je een gevangenisstraf met daarbij een krantenbericht met daarin vermeld voor- en achternaam en bijgevoegd de meest provocerende foto uit je tienerjaren toen je nog niet wist dat te veel make-up oudere mensen afschrikt. Twee weken na mijn liefdestrip las ik in een krantenbericht over een vrouw in West-Australië die naar de gevangenis was gestuurd. Ze was de grens over gereisd en bij haar echtgenoot ingetrokken. De buren hadden de politie ingelicht.

Mijn vriend en ik hebben een geweldig weekend gehad, bungelend tussen een ‘super chill’ en ‘very unchill’ vibe. Om nooit meer te herhalen. Om dit nooit door te sturen naar Australische autoriteiten. Dank.