"Afgelopen periode had ik het vak arts en patiënt; dat was heel interessant. Het ging over gezondheidsbegrippen, farmacotherapie, de arts-patiëntrelatie, maar ook over psychiatrie en psychologie. Ik vond het leuk hoe docenten de actualiteit erbij haalden, zoals corona en eenzaamheid. Er zijn nu natuurlijk veel meer mensen die eenzaam zijn, die eenzaamheid kan leiden tot psychische klachten. De coronacrisis betekent hoe dan ook veel stress, en dat kan ook weer fysieke gezondheidsproblemen opleveren.

Ik heb in dit vak geleerd dat gezondheid niet alleen te maken heeft met het feit of je ziek bent of niet. Gezond zijn heeft met diverse factoren te maken, zoals je aanpassingsvermogen; kunnen omgaan met sociale, fysieke en emotionele uitdagingen.

Ik ben anders gaan nadenken over wat ziek zijn eigenlijk inhoudt. Iemand kan corona hebben zonder ernstige fysieke klachten, is diegene dan wel of niet ziek? En iemand kan ook door de coronacrisis last krijgen van eenzaamheid, waardoor diegene psychische klachten krijgt. Ben je dan ziek door corona?

'Ik kan mijn medestudenten niet fysiek zien, terwijl ik dat wel graag zou willen'

Ik voel me gelukkig niet zo eenzaam. Ik woon nog thuis, dus ik heb mijn ouders om me heen, én mijn zusjes. Maar ik voel me wel eenzaam als ik op het scherm naar andere mensen kijk terwijl ik niet echt bij ze ben. Dat gevoel heb ik bij online colleges, dan kan ik mijn medestudenten niet fysiek zien terwijl ik ze wel graag echt zou willen zien. Het voelt surrealistisch soms. Als ik een presentatie geef, zie ik alleen mijn presentatie, en niet de reactie van de groep. Dat hebben de docenten nu ook natuurlijk.

Ik zie mijn vrienden ook niet. We hebben wel contact via sociale media, maar we spreken niet af. Dat raakt me wel. Vorig jaar was het zo totaal anders, toen zag ik hen elke dag! Maar ja, het zij zo. Ik probeer wel positief te blijven. Ik denk dat iedereen nu wel beseft hoe belangrijk zijn sociale omgeving is."

Door Roos van Leerdam, student-reporter