Als iemand me een jaar geleden had gevraagd: waar zie je jezelf over een jaar, had ik waarschijnlijk geantwoord dat ik dan eindelijk een coronavrij leven leid. Maar ik had nooit verwacht dat ik dan werk aan de realisatie van een projectplan om het welzijn van studenten te verbeteren. Ik kan bijna niet geloven dat ik afgelopen jaar zoveel vaardigheden heb ontwikkeld en kennis heb kunnen gebruiken voor de verwerkelijking van een Studentenwelzijnspunt én een Studentenwelzijnspanel.
Het punt wordt een centrale plek waar studenten terechtkunnen met al hun problemen en vragen over welzijn. Het panel wil fungeren als een rivier die de informatie voor studenten vervoert naar de plek waar die hoort. Zodat men per faculteit en per dienst op de hoogte is van de meest actuele informatie en initiatieven.

Wij raadsleden verzamelen alle initiatieven op het gebied van studentenwelzijn op de VU, opdat alle studenten daar efficiënt en gemakkelijk gebruik van kunnen maken. Hopelijk zullen de studenten er nog meer profijt van hebben als we alles straks ook afgerond hebben. Ik zal jullie de details van de totstandkoming besparen, maar ik wil wel het verhaal erachter vertellen.

'Straks is men per faculteit en dienst op de hoogte van alle initiatieven voor studentenwelzijn'

Eerst hebben we alle waardevolle ideeën over studentenwelzijn verzameld, zowel van collega-raadsleden als van de medewerkers van verschillende diensten van de VU. De portefeuillehouders studentgerichte ondersteuning, mijn collega Kimberly van den Ouden en ik, waren de hoofdverantwoordelijken. Dit was voor ons beiden nogal hectisch omdat we geen idee hadden hoe je bijvoorbeeld zo’n projectplan schrijft of hoe je een begroting opstelt voor de verschillende vacatures.

Naast deze obstakels werd dit plan niet zomaar met open armen ontvangen, we moesten hard ons best doen om überhaupt groen licht te krijgen voordat we konden beginnen aan het officiële proces. Er zijn momenten geweest waarop we dachten dat we nóóit de goedkeuring van het bestuur zouden krijgen en dat we nooit iets zouden kunnen betekenen en doen voor het welzijn van de studenten.
De helft van de tijd had ik het gevoel dat ik geen idee had van wat er nou eigenlijk speelde, maar tegelijk besefte ik dat Kimberly en ik de enigen waren die dit konden doen. Omdat wij, studenten én studentenvertegenwoordigers, als geen ander de problemen van de studenten kennen en het beste weten wat ze nodig hebben.

Het was echt niet gemakkelijk allemaal. We moesten politieke spelletjes spelen, slim handelen, vooruitdenken, plannen maken en ondertussen moesten we ook nog eens studeren. Uiteindelijk zijn we erin geslaagd om mensen van verschillende diensten, met totaal verschillende taken en missies, warm te laten lopen voor onze droom en langetermijnvisie. Tijdens onze vergadering met het college van bestuur, vlak na mijn tentamen waarvoor ik nog tot 4 uur ’s nachts moest studeren, kregen we eindelijk groen licht.
De reden waarom ik dit schrijf is dat ik de toekomstige raadsleden wil laten weten dat dit allemaal dus kan. Laat niemand, ook jezelf niet, je motivatie verminderen.
Blijf geloven in jezelf, in je teamgenoten en in je droom!

SELIN CAKMAK
Algemeen raadslid
s.cakmak.usr@vu.nl