Daar zit ik dan. Op mijn nieuwe kamer na een avondje educatieve tv met mijn nieuwe huisgenoten. Hoewel er op 15 maart genoeg educatie te vinden is hebben wij ons vermaakt met de Champions League en een aflevering van Ex on the beach. Welkom in Acta.

De afgelopen twee weken ben ik voornamelijk bezig geweest met verhuizen. De mentale voorbereiding was daar nog wel het grootse deel van. Stapje bij stapje kwam het besef binnendruipen. Eerst een contract teken, contact opnemen met de voormalig bewoner en nadenken over wat je allemaal moet gaan regelen. Nu ben ik nogal een drama met dingen regelen en al helemaal op afstand. Ik moet structuur hebben want anders ontspoor ik. Een weekendje Winterberg vlak voor de verhuizing was dan misschien ook niet zo’n top idee.

Machteloos als ik me voelde heb ik een denkbeeldig lijstje proberen te maken van de benodigdheden. Veel verder dan een bed en een koelkast kwam ik niet maar bij thuiskomst bleken er gelukkig mensen aan mij gedacht te hebben. Ik heb de halve inboedel van mijn oma meegenomen en ook de Disney-bordjes van mijn ouderlijk huis moesten eraan geloven. Alles wat kennissen beschouwden als overbodige luxe ging mee.

Acta is magisch, als een klein stukje Berlijn

Nadat ik de sleutel had opgehaald begon het echte werk. Het vooraf secuur opgestelde strijdplan bleek echter al snel te falen. Ikea-dag kon niet doorgaan en dat terwijl een dag Ikea hét startpunt van je verhuizing hoort te zijn. Op dit punt werd het mij daarom ook even te veel. Thuis kwam alle stress er uit met een huilbui ter gevolge. Ik ben dan ook wel weer de persoon die alles snel geregeld wil hebben. Ik betaal huur vanaf 1 maart dus dan zit ik er ook vanaf 1 maart. Die strakke deadline heb ik niet gehaald, maar al met al is mijn kamer nu vrij leefbaar. Ik heb een bed, een koelkast, een bureau, twee kasten en een stoel. Zelfs de sfeerverlichting is sinds vandaag aanwezig.

Wij leven met welgeteld 17 mensen op een gang. Iedereen aan wie ik dit nieuws verkondig, verklaart me voor gek. Ook het ‘oude-ziekenhuis’-beeld helpt niet echt. Maar die mensen adviseer ik: kom een keertje kijken.

Acta is magisch. Het heeft een totaal eigen en unieke sfeer. Als een klein stukje Berlijn. Het hele gebouw hangt vol met artistieke tekeningen en vreemde teksten. De mensen zijn chill en veelal in voor gezelligheid maar ook privacy is geen probleem. Een paar weken geleden werd ik uitgenodigd op facebook voor een evenement. Na drie keer kijken kwam ik erachter dat het een huisfeest was. In mijn huis. MIJN HUIS. Ik moest lachen om mezelf toen ik constateerde dat ik aan ‘t checken was of ik die dag wel kon. Het is in mijn huis, ik heb niet eens een keuze. De afgelopen paar weken waren hectisch en daarbij is school een beetje achterbleven. Over twee weken weer tentamens. Na zaterdag, na het huisfeest, MIJN HUISFEEST, ga ik wel weer beginnen...