Popup-Niks-missen-2.png

23 augustus 2021

De spiegel van een dokter

In de hoek van de spreekkamer hangt een spiegel. Het valt me op: spiegels zie je weinig in het ziekenhuis. Vandaag loop ik mee met een arts wiens uiterlijk en status volgens mijn collega’s het aanstaren waard is. Ik ben een kwartiertje te vroeg en moet in de spreekkamer wachten tot hij er is. Ik twijfel of ik al zal zitten of blijf staan. Ik loop nog even snel naar de spiegel in de hoek van de kamer en kijk hoe ik eruitzie; of er geen gekke pluk uit mijn haren hangt of dat er een chiazaadje tussen mijn tanden zit. Ik besluit te gaan zitten.

De dokter met wie ik vandaag meeloop komt binnen. We stellen onszelf aan elkaar voor. Ik wist al hoe hij heette, hij zal na vandaag nog steeds niet weten hoe ik heet. Een patiënte komt binnen voor het spreekuur. Ze komt met haar zoon, een beer van een vent. Ze heeft een tumor die langzaam groeit, toch is de situatie verslechterd en krijgt zij te horen dat er begonnen moet worden met chemotherapie. Haar zoon houdt haar hand vast. Zij is eigenwijs en lief, hij wat stiller. Zij is stout, hij oogt braaf. Zij zegt dat de overheid nep paracetamol maakt, hij schrijft mee met wat de arts zegt. Zij is dik, klein en gezellig, hij heeft tattoos en een oorbelletje. Ze zijn beiden aangedaan over het bericht van de start van de chemokuur, maar gaan er met goede moed in.

Ik kijk nog even of er geen gekke pluk uit mijn haren hangt of dat er een chiazaadje tussen mijn tanden zit

Bij het verlaten van de kamer gaat de vrouw voor en in een glimp zie ik haar zoon in de spiegel in de hoek naar zichzelf kijken. Met een enigszins beschaamde blik kijkt hij naar zichzelf. Ik glimlach, ook hij kijkt hoe hij erbij loopt en ook hij schaamt zich dat hij dat doet. Nadat het tweetal weg is geeft de arts mij uitleg over de complexiteit van dit ziektebeeld. Terwijl hij uitlegt loopt hij naar de hoek van de kamer. Tumoren die langzaam groeien zijn vaak ook moeilijker te behandelen vertelt hij en hij bekijkt zichzelf in de spiegel. Hij zit aan zijn haar, legt uit, schaamt zich niet en blijft nog even naar zichzelf kijken.

 

Reageren?

Houd je bij het onderwerp, en toon respect: commerciële uitingen, smaad, schelden en discrimineren zijn niet toegestaan. De redactie gaat niet in discussie over verwijderde reacties.

Deze vraag is om te controleren dat u een mens bent, om geautomatiseerde invoer (spam) te voorkomen.