Na vier uur file rijden kom ik in de stromende regen aan in Bridgeport, Connecticut. Het laatste interview. De laatste week in de Verenigde Staten. De laatste keer voor heel veel dingen hier. Er begint een eind aan alles te komen en het voelt fijn om te bedenken dat ik met een week terug ben in Nederland. Na bijna drie maanden aan de andere kant van de plas merk je wat thuis betekent en wat je dierbaar is.

Aan de NOS-beelden van Ajax - ManU te zien ben ik alle dagen van de Nederlandse zomer net misgelopen. De warme voorzomer die mij beloofd is in Boston blijft helaas uit. Het regenachtige weer van vandaag past toch beter bij het droevige nieuws dat Trump zich terugtrekt uit het klimaatakkoord van Parijs. Het bewijs dat het leven in Europa beter is.

Het regenachtige weer past bij het droevige nieuws dat Trump zich terugtrekt uit het klimaatakkoord

De laatste week in Boston staat in het teken van het presenteren van mijn onderzoek aan de organisatie in de Verenigde Staten. Na mijn presentatie vroeg in de ochtend voelt het niet alsof er een zware last van mijn schouders gevallen is. Het komt denk ik door de onzekerheid om in twee weken een scriptie te schrijven en om daarna helemaal klaar te zijn. Klaar om te beginnen aan het arbeidersleven.

Na een paar maanden in het buitenland komt er een eind aan mijn verhaal en mijn tijd als blogger voor de VU. Het was een eer om voor iedereen te mogen schrijven en ik hoop dat iedereen genoten heeft van het lezen van mijn verhalen. Ik raad elke student deze ervaring aan en als er vragen zijn hoor ik dat graag. Tot slot wil ik dan nog zeggen dat er een tijd is van komen en een tijd van gaan en de tijd van gaan is nu gekomen.