Muurbloempje

Ik zie Roos opbloeien.
In haar open houding
is te verstaan
na regen komt zonneschijn.

Ik nam haar bij de hand
en voelde haar schoonheid
door mijn huid heen prikken.

Ik voelde haar pijn
vereenzelvigen
met mijn oppervlak.

Mooie dingen worden altijd als eerste gekozen
maar krijgen
nooit de kans om te groeien.

Dit is het op één na laatste gedicht van campusdichter Noor Intisar. Advalvas gaat vast op zoek naar haar opvolger. Interesse? Mail de redactie, of kom eens langs.

[foto: Yvonne Hendriks]