Daar zaten we dan. Ons CIW-klasje na het laatste college van het jaar, op het dakterras van de VU. Een gevoel van melancholie gaat door me heen. Hoe we aan het begin van het jaar nog zo fris en benieuwd begonnen. De klas met vijftig vreemden is veranderd in een klas met vijftig vrienden. Iets minder dan vijftig wel, want er zijn ook mensen afgevallen. Groepjes zijn gevormd en feesten zijn gevierd. De Spar-maaltijd boven op de VU brengt ons nog even samen. BSA of P, het maakt nu niet uit. Terwijl we het dakterras verlaten, vraag ik me af of ik nu afscheid moet gaan nemen. De vakantie is aangebroken en volgend jaar zal niet iedereen elkaar nog zien. We moeten een richting kiezen en ons klasje zal opgebroken worden. Ik lijk echter de enige met deze gedachte want iedereen loopt zorgeloos een andere kant op. Sommige zullen elkaar ook nog wel zien bij de herkansingen, maar voor mij geldt dat niet. Ik heb al mijn punten binnen en kan echt vakantie gaan vieren.

De guppies gaan het jaar van hun leven tegemoet

Een vreemd gevoel is het wel. Mijn collega vraagt of ik nog wat ga doen na het werk. Meteen dwalen m’n gedachten naar achterstallig schoolwerk. Een opdracht voor media en journalistiek net als de afgelopen drie weken. Maar dat is niet meer zo. Spontaan besluit ik bij een vriendin langs te gaan, want ik heb nu toch niets meer te doen.

Het eerste jaartje op de universiteit is voorbijgevlogen en ik heb geprobeerd om de momenten te vangen in mijn blog. Ik heb de kans gekregen om een dagboek bij te houden dat toegankelijk was voor iedereen. Ik heb erg leuke reacties gekregen en bedankt iedereen hierbij voor het lezen. Mijn eerste jaar zit erop en daarmee komt er ook een einde aan mijn eerstejaarsblog. Hoewel mijn blog veelal de dagelijkse ongemakken benadrukte, kijk ik trots terug op het afgelopen jaar. Ik en vele anderen zijn begonnen als spoorstudent en opgegroeid tot inwoners van Amsterdam. Bij mijn laatste tutorgesprek werd ik geconfronteerd met een vragenlijst die ik aan het begin van het jaar had ingevuld. Over verwachtingen van het volgende jaar en advies aan mezelf. 'Haal zo veel mogelijk uit je studietijd.' September 2016 kende ik mezelf blijkbaar al goed genoeg. Dat is wat ik heb gedaan, mijn punten behaald maar ook genoten. Heel veel genoten. Ik kijk uit naar de vakantie met mijn ouders en de roadtrip met vriendinnen. En daarna, over een aantal weken, beginnen de introweken. Op mijn beurt zal ik de guppies nakijken met hun matchende VU en UVA-tassen. Zij gaan het jaar van hun leven tegemoet.